Daltonlyceum aan de Aronskelkweg in Den Haag waar Kees van Kooten samen met Wim de Bie in de jaren vijftig op school zat en voor het eerst optrad.
Klaplaarzen
Een fotoboek over Den Haag, in de jaren vijftig.
Ik sla een bladzij om, een hoek,
ik stap een straat in en begin te lopen.
Het is woensdagmiddag en met zeven jongens
volgen wij het spoor van de indianenverhalen –
er stond een koekfabriek in brand
er was een vissersboot gestrand
er dreef een vrouw in het kanaal
er was een vrachtwagen gekanteld
en een paard op hol geslagen
en ergens stonden twee neukende honden
die voor straf niet meer los konden.
Maar altijd viel het tegen.
Zelden zagen wij meer
dan langere jongens
die vechten wilden om ons
burgemeester te maken –
dan trokken ze je broek uit
als de zon begon te zakken.
Wat hoor ik toch op deze foto’s?
Er vaagt wat langs mijn benen,
het plokt, het sopt, dat was het:
wij hollen weg en met doffe pletsen
kletsen onze blote schenen tegen
de natte binnenkant
van de kaplaarsrand
want van thuis moesten wij
vantevoren onze kousen uit.
Die klapperende kaplaarzen
maakten mijn eerste vrije geluid.
Bron: http://www.poezieoppootjes.nl/?pagina_id=1111