Spui
De dag wogt nach
De dag wogt nach
De nach wogt dag
En dan weâh nach
Zauas verwach
De dag heb men vedriet gebrach
De nach die hep dat nie verzach
Jè ging naah ’n andâh hein
En liet mèn valle as ’n stein
Je liet men legge op de vloeâh
Jè vieze vuile kankâh hoeâh
An mèn, mèn schat, gaf jè de bruì
’t is kâhd an me paute, hieâh op ut Spuì
Bron: http://www.poezieoppootjes.nl/?pagina_id=601