Is er nog leven in loosduinen?
traag breeklucht van koude stroop
beroert met zijn vingertoppen
de tepels van de alpen
dit land maakt de zielen oud en draagbaar
een wachtend meer hijgt na van blauw geritsel
de echo van schaatsherders met
schaamharen katheders
de baan van waterdruppels langs een wandelende dij
de heupwieg van een veldfles langs een dijkpad
in bladeren rust een verlaat spoor van vlees
de slapende wegen worden
door passerende wagens gestreeld
de prijs van taaie twijfel zaait zijn groeven uit
Jan Bervoets
In: krankzinnige kolportage, 2004